Ik ben niet zomaar gestart met de ontwikkeling van dit spel. Dat komt ergens vandaan, en dat zal ik je vertellen. Het huidige sociale systeem in onze maatschappij, is gericht op geld en macht. Je kunt het ontkennen, je kunt je verstoppen, maar ontsnappen zal je nooit. Dit is dan ook een van de redenen dat vele mensen zoeken naar escapisme. Een manier om hun leven, al dan niet tijdelijk, even te omhullen door een fantasie. In welke vorm dan ook. Ikzelf ben bijvoorbeeld altijd bezig met spelen, Homo Ludens heet dat, “de spelende mens”. Spelen maakt voor mij het leven leuk, zo leuk dat ik het leven een beetje zie als een spelletje. En dat is precies wat ik weer wil geven met Nobilis. Het leven is een spelletje, zelfs onze huidige maatschappij. Praat, strijd en speel je weg omhoog. Je komt niet verder zonder een ander iets te vragen, of een ander iets te geven. En hoog blijven zal je nooit.

De onderzoeksvraag die ik mijzelf heb gesteld is:
‘Hoe kan ik een bordspel maken die de rangen en standen van de samenleving weerspiegelt en waar sociale interactie, talent en economie een grote rol spelen?’

Een onderzoeksvraag ontwikkeld zich nogal eens, zeker wanneer degene die de onderzoeksvraag stelt, vaak zelf niet weet waar hij eigenlijk naar op zoek is en of hij de juiste vraag stelt. De onderzoeksvraag is daarom ook verandert in:
‘Hoe kan ik een spel maken dat, in welke vorm dan ook, spelers na laat denken over het effect dat “beslissen over anderen” heeft in onze huidige maatschappij, met name op het gebied van sociale interactie en persoonlijke- en economische ontwikkeling?’

Waarom is bovenstaande doorgestreept? Simpel: het is een onhaalbaar doel en een doel dat ik eigenlijk niet belangrijk vind. Het maakt mij niet uit of mijn spelers door het spel gaan nadenken over de huidige maatschappij. Ik vind het belangrijker dat spelers plezier hebben in het spelen van het spel en dat ik zie wat er met hen gebeurt, de bewustwording daarover komt wellicht later, maar de spelers hoeven de koppeling met de huidige maatschappij zeker niet te maken. Maar wat wil ik dan wél?

• Ik wil een spel maken waarin men keuzes maakt over/voor anderen in plaats van over/voor zichzelf zoals het doorgaans in spellen gaat.

Waarom?

• In de huidige maatschappij heeft men(lees: grote business-goeroes, influencers, coaches) het altijd over hoe je zelf jouw eigen leven bepaalt, dat jouw succes puur afhankelijk is van jezelf. In de praktijk blijkt echter dat je, om succes te behalen, vaak afhankelijk bent van (keuzes van) anderen.

Wat wil ik bereiken met mijn spel?

• Dat mijn spelers ervaren hoe afhankelijk zij zijn van de keuzes van anderen, om hun doelen binnen het spel te bereiken.
• Dat spelers ervaren hoe het is om controle te hebben over het spelverloop van anderen.

Waarom?

• Omdat ik wil zien hoe anderen omgaan met de keuzes die anderen maken over hen. Ik wil zien wat hun rationele en emotionele reacties zijn, en hoe ze vervolgens daarop handelen.
• Omdat ik wil zien wat voor effect het heeft op mijn spelers wanneer zij ervaren wat voor effect hun keuzes over anderen, op die anderen kunnen hebben.

Wat hoef ik niet te bereiken?

• Dat spelers mijn spel spiegelen aan de huidige maatschappij
• Inzicht in de interne/mentale besluitvorming. Hoe maakt men een keuze over anderen, waar baseert men de keuze op en waarom maakt men die keuze?

Dus mijn onderzoeksvraag is:

‘Hoe kan ik een bordspel maken waarbij spelers gefrustreerd kunnen raken doordat andere spelers controle hebben over hun spelverloop, alsmede waarbij spelers ervaren hoe het is om controle te hebben over het spelverloop van een andere speler?’